Lazaret

Pomieszczenie jest całkiem jasne, gdyż dłuższa z jego ścian stanowi wielki ciąg smukłych okien wychodzących na zamkowe ogrody. Jest to jego jedyny ładniejszy aspekt. Ze względu na konieczność utrzymania czystości nie ma na kamiennych ścianach arrasów, a na gładkiej posadzce dywanów. Atmosfera jest zimna i mało przyjemna pomimo dużego kominka, w którym co zimę rozpalany jest ogień. Pod oknem ciągnie się szereg kamiennych podwyższeń, które niegdyś zapewne były odpowiednio wyścielone jak na łoża przystało. Teraz jednak pokrywają je jedynie zwierzęce skóry i inna naturalnego pochodzenia wyściółka. Kilka najniższych zostało przerobionych na coś w rodzaju stołów, stosowanych przy pomocy ciężej rannym. Sklepienie zbiega się w kształcie kilku łuków, a do ścian przymocowanych jest kilka pochodni. Głównie przy wnękach, na których leżą zwykle najpotrzebniejsze medykamenty.