Komnata Alfy

Pomieszczenie nie jest małe, ale też nie na tyle duże, by zdawać się nieprzyjemnym. Podłogę wyściełają wiekowe, grube dywany, których wzór dawno zatarł się wśród pyłu i brakujących nici. Podobne naścienne złote zdobienia, których blask przesłania kurz. Wysokie, drewniane łoże wyściela stara, czerwona pościel, zaś kręte kolumny na rogach prowadzą aż do sufitu połączonego z baldachimem. Nad wąskim kominkiem wisi duża czaszka stworzenia, które określić można tylko jako "smok" lub "bestia". Obok metalowych drzwi w ścianie znajduje się tu starannie rzeźbiony regał oraz szafa. Krzesła rozstawiono w nieładzie. W jednym z kątów natomiast stoi stare, zasnute pajęczynami zwierciadło.