Nieznajomy

Radogost
Cerbin
Nieznajomy

"Nigdy nic, kurwa, nie idzie tak, jak powinno. Kiedy już myślałem, że się układa, wszystko szlag trafił."

data urodzenia - wiosna, rok 47
pochodzenie - spoza krainy


rodzina

Brak danych.

Niegdyś nie było wadery, która przeszłaby obok niego obojętnie. Przyciągał wzrok swoją sylwetką, krokiem, gęstym kruczoczarnym futrem i łagodną żółcią ślepi, w których wiecznie tańcowały zadziorne ogniki. Dziś... Jest podobnie. Jednak zamiast uwielbienia widzi w oczach napotkanych wilków odrazę, pogardę i strach. Niekiedy współczucie. Gdy spogląda w taflę wody, spoziera ku niemu potwór. Brutalnie okaleczona przez los istota. Jednoucha. Z prawym okiem ślepym, zasnutym bielą. Z lewym wiecznie posępnym. Pokryta licznymi, wciąż krwistymi, a jednak starymi bliznami. Pomimo ciężaru doświadczeń nadal silna i śmiertelnie niebezpieczna. W dziurze po wypalonej wardze lśnią bielą ostre zębiska.
Okaleczone przez płomienie łapy niosą swojego właściciela utykającym, lecz pewnym krokiem, z którego znać weterana licznych walk. Mięśnie wyraźnie rysują się na szczupłym, lecz nie wychudzonym samczym ciele, gotowe spełnić jego wolę czy to podczas potyczki, czy polowania.

Bies nosi na sobie wiele blizn. Większości jednak nie widać gołym okiem. Gdy po kolei tracił wszystko, co kochał, jego dusza cierpiała bardziej, niż kaleczone ciało. Naznaczony jest piętnem wielu tragedii, jednak nie popadł w szpony szaleństwa. Wrodzony upór i wola walki nie tylko pozwoliły mu przetrwać, ale również żyć ze świadomością swojej tragedii. Nie załamał się pomimo wielu prób, jakie zgotował mu los. Stał się poważny, niekiedy nawet zgorzkniały. Przestał znajdować radość w czynnościach, które kiedyś stanowiły dlań rozrywkę. Nie ekscytuje się podczas polowań, nie czuje bitewnego uniesienia. Nie ubiega się o względy wilczyc. Ale żyje. I wciąż ma siłę do walki z plugastwem świata, po którym przystało mu chodzić.

Budowa.

dorosły wilk -> ...

Pozytywne - ...
Neutralne - ...
Negatywne - ...