Kreve

Kreve
Bestyjka

"Mama, tata... A ciebie nie znam!"

data urodzenia - późna jesień, rok 40
pochodzenie - spoza krainy


rodzina

Katheris - starsza siostra

Stworzenie porusza się na długich, nieco patykowatych łapach. Ciało porasta futro puszyste i miękkie w dotyku. Przeważają w nim odcienie brązu, jednak występują również berze, szarości, a miejscami nawet czerń. Ślepia są barwy ciemnej, szaroniebieskiej, przywodzącej na myśl burzowe chmury. Uszy trójkątne, czujne, z ciemnymi obwódkami. Zwieńczeniem postaci cienka, sztywna i śmieszna wiecha. Chód najczęściej zgrabny.
Kreve nie szpecą żadne blizny ani deformacje. Nie brakuje jej niczego, co powinna mieć młoda, rozwijająca się wilczyca. Wygląda na delikatną, lecz zdrową i odporną istotkę. Budowa ciała zdradza, że w przyszłości wyrośnie z niej wadera cechująca się dużą zwinnością i wytrzymałością, a raczej przeciętną siłą. Wprawne oko rozpozna w niej dobrą długodystansową biegaczkę,  łowczynię. Wzrostu będzie wyższego niż średni, lecz jeszcze nie wysokiego.

Na razie jest stworzonkiem stosunkowo mało światłym, lecz ciekawskim i pojętnym. Raczej nie odzywa się za wiele, za to jest niezwykle uważnym obserwatorem i słuchaczem. Z całą pewnością będzie z niej wyśmienita uczennica... Pod warunkiem, że znajdzie się nauczyciel umiejący zaciekawić ją swymi naukami. Cechuje ją żywiołowość, jednak potrafi być zaskakująco (jak na swój wiek) cierpliwa. Zwykle pozostaje czujna - krótkie życie zdążyło nauczyć ją, że dla kogoś tak młodego z każdej strony czyhać może niebezpieczeństwo. Mimo wszystko bardzo nielubi, gdy ktoś jej nie docenia, lub traktuje z wyższością. Jest bardzo drażliwa wobec krytyki swojej osoby. Przyszłe cechy dopiero ukształtuje w niej los.

Matka Kreve była starą, doświadczoną waderą. Niestety wiek spowodował, że ostatnia jej cieczka zaczęła się za wcześnie - podczas gdy inne wilczyce dopiero wchodziły w stan rui, jej miot już marzł w norze. Zima była wyjątkowo ostra i mało zasobna w łowną zwierzynę. Basior-ojciec i roczna piastunka, choć niezmiernie się starali, nie mogli dostarczyć karmiącej samicy wystarczających ilości pokarmu. Z woli matki natury, twardą ręką rządzącej światem, padały po kolei niedowilczki. Wszystkich ich było siedem. Przeżyła tylko córka pierworodna, najsilniejsza ze swego rodzeństwa. Jedyna wystarczająco odporna na ciężkie warunki. W końcu z osłabienia zdechła też stara wadera, dotrwawszy jednak do czasu, aż szczenię będzie w stanie strawić pokarm dorosłych - wydawało się, że tylko oczekiwanie na ten moment trzymało ją przy życiu.

***

Cichy zgrzyt śniegu pod ostrożnymi łapami. Na grzbieciku włos się jeży, obca woń nieprzyjemnie tnie w nos. Niczym mróz. Ah, mróz! Zimno przeniknęło młode ciałko. Co teraz? Co począć? Cichy zgrzyt coraz bliżej. Zostać? Uciekać? Siostra zakazała! Nie wolno! Strach. Ale trzeba. Rysica coraz bliżej. Już, już błyska jej rude futro u wylotu nory! Wie! Wie, że tu jestem! Rzucam się w tył tak szybko, jak tylko pozwala mi moja szczenięca niezgrabność. Pełznę głębiej i głębiej, ku szczelinie. Ku mojej jedynej nadziei. Nagle ból! Złapały ostry pazur za mój ogonek! Jak nie pisnę, jak nie wrzasnę! I haps kociego palucha! I hyc do dziury, poza zasięg ostrych szponów. Bezpieczna. Na pewno? Trwam po łepek w białym, zimnym puchu. A rysica powoli wyłazi z gniazda... I zawiesza na mnie swe okropne spojrzenie. Nie czekam, aż zrobi pierwszy krok w moją stronę. Zrobi na pewno. Ale ja już biegnę ile sił w łapkach przed siebie, ku skalnemu osypisku. Z trudem toruję sobie przejście w śniegu. Słyszę, jak ona zgrabnie przeskakuje wykrot, sprawnie pokonuje dzielącą nas odległość. Jest już blisko... Już, już prawie mnie ma! Znikam pod głazem, przypłaszczam się do podłoża i czołgam coraz dalej. Słyszę gdzieś z tyłu jej wściekły syk. Serduszko bije mi strasznie szybko. Słyszę w uszach jego przerażony rytm. Nie zatrzymuję się ani na chwilę. Nie mogę pozwolić, by kocica mnie zabiła. Nie chcę być jak lód, sztywna i pozbawiona ciepła. Wyskakuję spod kamieni i znikam w gęstych zaroślach.
Wkrótce zorientowałam się, że jestem sama. Całkowicie sama. Że nie wiem ani jak wrócić, ani jak odnaleźć siostry.

Pozytywne: ~~~
Neutralne: Soulstorm(np), Adair, Jaśmin(np), Bella(np), Szarota(np), Shiasi(np), Airyume
Negatywne: Rysjes(np), G'Iro(np),